Barış, Müslüman’ın en yüksek hedefidir. Arap dilinde İslam sözcüğü, “salm” ve “silm” kökünden gelmiş olup barış içinde olmak anlamlarına gelmektedir. Bütün bu sözcükler Kur’an’da da geçmektedir. İslam sözcüğünün  “salm” ve “silm” kökünden kazandığı bu anlamları ışığında Müslüman; Allah’la, diğer insanlarla, diğer varlıklar yani hayvanlar ve bitkilerle topyekûn tabiatla ve çevreyle barış içinde yaşayan kimsedir.

Barış temel olarak Allah’ın buyruklarına tam itaatle mümkündür. Allah’la barış bireyin iradesini Allah’ın iradesine bağlamasıyla başlamaktadır. İkinci olarak diğer insanlarla barış içinde yaşamak anlamına gelmektedir. Diğer insanlarla barış, onları yaralayan ve inciten şeyleri yapmaktan sakınmanın yanı sıra onlara iyi davranmak, Allah’ın kanunları ile belirlenen sınırlar konusunda toleranslı olmak anlamına gelmektedir. Diğer varlıklar yani hayvan ve bitkiler konusunda barış, onlara şiddet uygulamadan ve kötü muamele etmeden bakmak ve korumakla mümkün olmaktadır.

Son olarak tabiata karşı barış ise, onun kendi kendisini yenilemesini sağlayıcı bir yaklaşım (recycle /resource) sergilemektir. Doğal kaynakların rasyonel bir şekilde çevreye zarar vermeden yani onların kaynakları kendi kendisini yenileyecek ve yaşamlarını sürdürecek şekilde kullanılması anlamına gelmektedir. Basit bir şekilde ifade etmek gerekirse, tabiat zenginlikleri emanettir, iyice korunmalı ve israf edilmemelidir.

Not: Bu yazı makale, köşe yazısı vs. gibi akademik bir yazı değildir. Sadece ders notu olarak kullanılmaktadır..